استفاده از زئوپلانکتون ها در ارزیابی فصلی وضعیت تروفی تالاب چغاخور

دراین مطالعه،وضعیت تروفی تالاب چغاخور با استفاده از زئوپلانکتون ها بررسی شد. نمونه برداری از اردیبهشت تا اسفند ماه 1389 در 4 فصل و 10 ایستگاه انجام گردید. فواصل بین ایستگاه ها از هر طرف 1 کیلومتر در نظر گرفته شد. نمونه برداری از زئوپلانکتون ها با استفاده از تور پلانکتون گیری 55 میکرون دراعماق 30 سانتی متری انجام گردید. نتایج نشان داد که جامعه زئوپلانکتونی غالب دارای نمایندگانی از روتیفرها (16 جنس و 9 خانواده)، آبشش پایان (5 جنس و 3 خانواده) و پاروپایان سیکلوپوئیده (3 جنس و 1 خانواده) بود. شاخه روتیفرا بیشترین تراکم را در تمام فصول نمونه برداری داشت. به نحوی که در فصل بهار جنس keratella، در تابستان و پائیز monostyla و در زمستانpolyarthra بطور معنی دار (05/0 >p) بیشتر از جنس های دیگربودند. هم-چنین شاخص های تنوع زیستی شانون و سیمپسون در فصل پائیز بطور معنی داری از سایر فصل های نمونه برداری بیشتر بود (05/0 >p). بیشترین میزان کلروفیلa در فصل تابستان 92/20 و پائیز 63/22 میلی گرم در متر مکعب بود و میانگین سالانه کلروفیلa در تالاب 75/18 میلی گرم در متر مکعب بر آورد شد که نشان دهنده تروفی بالای تالاب بود. علاوه بر این، ارزیابی شاخص تروفی بر اساس پارامترهای فسفات، نیترات و شفافیت، موقعیت تروفی تالاب را در محدوده یوتروف قرار داد. افزایش تراکم جنس های p‏olyathra, brachionus, monostyla, keratella در این شرایط می تواند نشان دهنده وقوع پدیده یوتریفیکاسیون در این تالاب باشد.